Νομοθέτες και Τύραννοι
Οι διαφορές μεταξύ ευγενών, πλουσίων και πλήθους εξαιρείται και οι αγώνες έγιναν σκληροί. Μέχρι τότε υπήρχε άγραφο εθιμικό δίκαιο (άγραφοι νόμοι), που δημιουργούσε προβλήματα.
Η καταγραφή των νόμων ανατέθηκε σε πρόσωπα κοινής αποδοχής, τους νομοθέτες ή αισυμνήτες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: ο Πιττακός στη Μυτιλήνη, ο Λυκούργος στη Σπάρτη, ο Δράκων (από αυτόν τα "δρακόντια μέτρα") και ο Σόλων στην Αθήνα.
Το πολίτευμα μεταβλήθηκε σε ολιγαρχικό τιμοκρατικό, επειδή κριτήριο διάκρισης των πολιτών έγινε το εισόδημα. Η συμμετοχή στη διακυβέρνηση εξαρτούνταν από την οικονομική κατάσταση των πολιτών.
💡 Ενδιαφέρον: Κάποιοι τύραννοι ήταν καλοί ηγέτες (Περίανδρος, Πεισίστρατος), άλλοι όμως βίαιοι!
Όταν η επικράτηση των "ολίγων" δεν έλυσε τα προβλήματα του πλήθους, κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τις αναταραχές για να επιβάλλουν τη δική τους εξουσία - έτσι γεννήθηκε η τυραννίδα.